متأسفانه سایه انگلیس و اقتدار آمریکا در پس این نقشه‌های ترکیه ديده می‌شود، که منطق «بازی بزرگ» را به امید تضعیف فدراسیون روسیه و مجبور کردن آن به خروج از فضای پسا-شوروی و ایجاد شکاف استرتژیک بین فدراسیون روسیه، جمهوری خلق چین و جمهوری اسلامی ایران، ادامه می‌دهند.
دمکراسی در روسیه یعنی مردم روسیه، و فقط مردم روسیه، آن‌ها هستند که آینده سیاسی خود را تعیین می‌کنند. تلاش آمریکا و اروپا برای مداخله در این روند آن‌طور که بنیاد ملی برای دمکراسی ادعا می‌کند «ترویج آزادی» نیست، بلکه تلاش برای غصب آن است.
با وجود اقدامات واشینگتن در سال‌های اخیر برای منزوی کردن ایران، و علی‌رغم تحمیل تحریم‌های فلج کننده، ایران هم‌چنان به سیاست خارجی فعال خود ادامه می‌دهد. و این سیاست‌ها تنها به مخالفت با تلاش‌های ایالات متحده به منظور منفرد کردن ایران محدود نمی‌شود. تهران هم‌چنین علاقمند به وارد کردن ضربه متقابل به سیاست‌های کشورهای معینی است که فعالیت‌هایشان را نگران کننده می‌بیند.
یکی از شیوه‌های ثمربخش آمریکا برای حفظ برتری خود فروش تسلیحات به متحدانش است. فروش سیستم‌های جنگ‌افزار فعالیتی چند بُعدی است. از یک‌سو، آمریکا با فروش سلاح میلیاردها دلار به جیب می‌زند. از سوی دیگر، با فروش سیستم سلاح‌هایش به متحدین خود بر میزان وابستگی این کشورها به خود می‌افزاید. و این پیش از هر چیز با فروش «خطر چین و روسیه» به جهان قابل دستیابی است
