امروز در غرب یک هیستری واقعی  در مورد «جنایات هولناک» مفروض ارتش روسیه در شهر بوچا  در نزدیکی کییف غوغا می‌کند. قربانیان این «وحشیگری‌ها» گویا پس از این‌که یکان‌های نظامی ما منطقه را ترک کردند مشخص شده است.

روسیه اعلام کرد  که تشکیل جلسه فوری  شورای امنیت سازمان ملل متحد لازم است تا از اوکراین ارایه مدارک لازم برای اثبات این ادعا در خواست گردد. وزارت دفاع روسیه  رسماً این اتهامات را رد کرد و گفت که در طول حضور ارتش روسیه  در این شهر  حتی یک فرد غیر نظامی مجروح نشده بود. تصاویر افراد گویا به قتل رسیده  تازه چهار روز بعد از ورود نیروهای اوکراین به شهر انتشار یافت. مدارک دیگری نیز در دست است که خصلت نمایشی  این تحریکات را به اثبات می‌رساند.

آشکار است که خط اصلی  رهبری سیاسی و نظامی روسیه این است که تعداد قربانی بین مردم غیر نظامی  و  ویرانی‌های موسسات غیر نظامی را حتی‌الامکان پایین نگاه داشت. به طور کل  کشتار مردم غیرنظامی برای ارتش شوروی و روسیه ناشناخته است. حتی به هنگام رود به کشور آلمان نازی در سال‌های ۱۹۴۴/۱۹۴۵ با وجود آن همه اقدامات هولناک نازی‌ها در اتحاد جماهیر شوروی  ارتش سرخ دستور اکید داشت  از مردم غیرنظامی انتقامجویی نکند و این دستور نیز به دقت به اجرا درآمد.

ولی ارتش‌های ایالات متحده آمریکا و دیگر کشورهای ناتو به خاطر اعمال هولناک خود شهره شهر بوده و هستند. کافیست که به هیروشیما و ناکازاکی بیاندیشیم، دو شهر آرام که ایالات متحده به کمک بمب اتمی صدهاهزار نفر را نابود کرد.  این رد خونی را که آمریکا  به جای گذارد، هنوز ادامه دارد: کره، ویتنام، یوگسلاوی، عراق، سوریه، لیبی تنها چند نمونه است که آمریکا در آنها دست به کشتار جمعی زد و یا توسط مزدوران  محلی خود آن را صورت داد.

تحریکات خونین  وجه مشخصه امپریالیسم آمریکاست. کافیست که به«واقعه راچاک» در کوسوو بیاندیشیم، که جسد ۳۴ جنگجوی شبه‌نظامی سازمان ارتجاعی UCK به عنوان مردم غیرنظامی معرفی شد که گویا به دست نظامیان یوگسلاوی به قتل رسیده بودند. بعدها این ادعا  توسط کارشناسان مستقل فنلاندی رد شد ولی کار به پایان رسیده بود. واقعه راچاک  توجیهی برای حمله ناتو به یوگسلاوی شد. طی ۷۸ روز  بمباران بی‌امان  شهرهای بی دفاع، هزاران نفر از مردم یوگسلاوی به قتل رسیدند و هزاران نفر مجروح شدند و خسارتی بیشتر از ۱۰۰ میلیارد دلار باقی ماند.

روشن است که اظهارات در مورد «اعمال بی رحمانه» ارتش روسیه بخشی از جنگ اطلاعاتی است که ایالات متحده و هم‌پیمانانش علیه روسیه آغاز کرده‌اند تا  بهانه‌ای برای حمایت از نئونازیها در اختیار آنان بنهد.

رهبری کنونی هوادار ناتو در اوکراین قادر به انجام تحریکات به مراتب بزرگتری نیز هست. دنیا شاهد است که چگونه نئونازی‌ها  در اوکراین  مردم غیرنظامی را به عنوان سپر حفاظتی انسانی مورد استفاده قرار می‌دهند. آدم ربایی چند گروگان توسط تروریست‌ها در غرب  همواره به عنوان یک جنایت هولناک معرفی می‌شود ولی در اوکراین  ده‌ها شهر و دهکده  به گروگان گرفته می شود و نازی‌های در محل به شهروندان آنها اجازه ترک صحنه نبرد را نمی‌دهند. مقامات رسمی اوکراینی نه تنها ایجاد راهروهای انساندوستانه را تسهیل نمی‌کنند بلکه حتی  به طرق مختلف از خروج شهروندان از مناطق جنگی جلوگیری به عمل می آورند.

فاجعه ماریوپول از این قبیل است که جنگجویان هنگ نازی "آسف" در یک ساختمان چندین طبقه سنگرگیری کرده و ممنوع کرده‌اند که ساکنین غیرنظامی این ساختمان شهر را ترک کنند. این تنها یک نمونه کوچک هرچند ننگین‌ترین نمونه برای کشتار عمد است که غرب «متمدن» چشمان خود را به روی آن می بندد.

حزب کمونیست فدراسیون روسیه تحریکات نفرت‌انگیز سیاستمداران غربی و اوکراینی را به شدت محکوم می‌سازد و خواستار تحقیقات گسترده و جامع  نه صحنه‌سازی‌های جعلی، بلکه جنایات واقعی و از جمله شکنجه‌های خشن نظامیان روس که توسط هواداران نازی باندرایی صورت می‌گیرد، می باشد.