حزب کمونیست کانادا در تظاهرات موفقیت‌آمیز علیه جنبش کاروانی نیروهای راست  شرکت می‌کند و به حامیان پنهان جنبش اشاره می‌کند. یک برنامه کمونیستی فوری  نابسامانی‌ها در بخش‌های بهداشتی و درمانی و سیستم اجتماعی را که جنبش فوق توجه عموم را از آن منحرف می‌کند، آشکار می‌سازد.

«خطرناک برای طبقه کارگر، سودمند برای طبقه حاکمه»: حزب کمونیست کانادا جنبش به اصطلاح «کاروان صلح» و مسدودکردن راه‌های مهم ارتباطی به ویژه در حومه پایتخت اوتاوا را مبین سازماندهی و بسیج فزاینده راست‌های افراطی می‌داند. حزب کمونیست مارکسیستی – لنینیستی محور در تحلیل خود به روابط موجود این جنبش با محافل پیرامون  دونالد ترامپ و کودتاگران نافرجام ۶ ژانویه ۲۰۲۱ اشاره می‌کند. مثلاً در این اعتراضات در کنار پلاکات‌های انتخاباتی راست افراطی"ماکسیم برنیر" از حزب موتلفهConfederate  (!)‎ پلاکات‌های نازی‌ها نیز به چشم می‌خورد.

«کاروان آزادی» به هیچ‌وجه به صورتی که به نمایش گذارده میشود، تظاهرات «خودجوش و فی‌البداهه» زحمتکشان نیست.  پیشاپیش ۱۰ میلیون دلار  جهت تامین مالی این تظاهرات جمع‌آوری شده بود. حزب کمونیست می‌گوید«این زحمتکشان کم درآمد نیستند که این برنامه را از نظر مالی تامین می‌کنند.»

کاروان: منحرف ساختن از موضوعات اصلی
در حالی‌که سازمان‌دهندگان این جنبش در واقع تنها علیه اقدامات دولتی علیه کووید، مثلاً مقررات واکسیناسیون مبارزه کنند، کمونیست‌ها به «کمک‌های مالی» مطلقاً ناکافی که علاوه برآن بیشتر سوپرمارکت‌های زنجیره‌ای، کنسرنهای مستغلاتی و صنایع مالی از آن بهره‌مند می‌شوند اشاره می‌کنند. علاوه براین حامیان ارتجاعی در سایه این جنبش قصد تعامل ندارند بلکه بیشتر باید یک گفتمان غیر علمی  غالب گردد و خشم و نفرت متوجه مردمان بومی کشور، مهاجرین، مسلمانان و کارمندان بخش‌های بهداشتی و درمانی (که مورد تهاجم قرار می‌گیرند) گردد. «نژاد پرستی، زن‌ستیزی، خشونت و نفرت پراکنی در این کاروان متداول است که کوشش می‌کند تخم نفاق بین مردمان زحمتکش بپاشد و به مردم بقبولاند که نه روسا  بلکه خود زحمتکشان مقصرند.»

آخر هفته گذشته حزب کمونیست کانادا  در تظاهرات بزرگ متقابل  که از طرف سندیکاها سازمان داده شده بود شرکت کرد. و بدین سان در اوتاوا، کینگزتون و ادمونتون «کاروان» بلوک شد. کمونیست‌های کانادا از مردم می‌خواهند  که ارتجاعیون را افشأ کنند و خواستار اقدامات فوری  از جمله افزایش حداقل دستمزد‌ها، کنترل قیمت‌ مواد غذایی، مواد سوختی  و همین‌طور اجاره خانه و لغو خصوصی‌سازی‌ها در سیستم بهداشت و درمان و همین‌طور افزایش مالیات بر ثروت و مالیات کنسرن‌ها شدند.